تو دعاے عرفہ یہ عبارت هست ڪہ خودش یہ پا روضہ شب هشتم محرمہ! فڪر ڪن با چہ حالے امام حسین مے خوندہ!
[ وَ مُمْسِكَ يَدَيْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ ذَبْحِ ابْنِهِ بَعْدَ كِبَرِ سِنِّهِ وَ فَنَاءِ عُمْرِهِ…
اے خدایے ڪہ اسماعیلو بہ ابراهیم بخشیدے و نذاشتے داغشو ببینہ… آخہ سنے از ابراهیم گذشتہ بود… ]
(لیلی سلطانی)
فدک، فاطمه، فقرزدائی!
فدک،فاطمه، فقرزدائی، خشکاندن ریشه های نداری با آباد کردن نخلستانهای باغی که هبه ی رسول خدا به دخترش بود! آنهم به امر خدا… و آت ذا القربی حقه…
خدا و رسولش خوب میدانستند که فاطمه نیز مانند مادر، به خوبی می تواند در امور اقتصادی و کمک رساندن به فقرا کارایی داشته باشد! و ستونی باشد برای حکومت عدل علی! و این شد که فدک را هبه ی دختر کرد…
مادر زهرا، خدیجه بنت خُویلد، بانویی که هم در مال و مکنت، و هم در ایمان و عفت داراترین زنان عصر خویش بود! با انفاق دِرهم و دینارش، رسم مال اندوزی دنیا پرستان را دَر هَم کرد… هر آنچه داشت وقف رسول خدا برای تبلیغ دین خدا کرد…
زهرا سلام الله علیها نیز درآمد یک پارچه آبادیِ آباد را وقف نیازمندان کرده بود؛ با آنکه خود و اهل بیتش، لذات دنیا را در عین دارایی سه طلاقه کرده بودند! میبخشیدند حتی نان افطار خود را به یتیم و اسیر و مسکین!
اما… آنان که قبل ترها از ثروت خدیجه سیلی محکمی خورده بودند، هر چه غیض داشتند بر سر دخترش روانه کردند… غصب فدک، بستن دستان علی ولی الله، سیلی، لگد، در، پهلو، محسن در شکم…
دختر رسول خدا در آخرین روزهای عمر مبارکش، خواست که همچو گذشته لحظه به لحظه به خدا نزدیکتر شود… فضه را صدا کرد! فضه جان! تنور را روشن کن؛ میخواهم با دستان خودم برای فرزندانم نان بپزم… دستی به پهلو گرفت و بلند شد…
این زهراست! بانویی که معلم قرآن است، مفسر قرآن است! زنان مسلمان را درس دین می دهد! مانند برخی پیامبران، صاحب مُصحف است! دردانه ی آسمان است و خوب میداند یک “زن” چگونه از فرش به عرش خواهد رسید!
با رسیدن به فرزندان و همسر، و امورات منزل!
زهرا حتی در آخرین لحظات زندگانی اش، دارد رسم زندگی به زنان عالَم می آموزد! با نان پختن، جارو کردن خانه… با شانه کردن موهای طفلش… با کارِ خانه!
آری، این فاطمه است! معلم قرآن! مفسر قرآن! مادری که در دامانش شهید می پروراند و خود نیز شهیده می شود! فقط از دامان مطهره ی همچو زنی است که دهها امام به دنیا می آید! لحظه به لحظه، قُرب به خدا را در شانه کردن موهای طفلش حس میکند… چرا که حیاتش خدایی است! اصلا نَفَس می کشد قربة إلی الله… حتی از حرامیان جسارت میبیند، شکایتی ندارد پیش علی، قربة إلی الله…
کسی که زنان بهشتی افتخارشان را در کنیزی او میدانند، خود را کنیز خانه ی علی میخواند!:
“علی جان، خانه خانه ی توست و من کنیز توام"…
(فکر میکنم با استناد به برخی روایات و خصوصا سیره ی فاطمه سلام الله علیها در اواخر عمر مبارکشون بوده که امام راحل در جواب نوه دختریشون که شکایت کردن از شلوغی بچه ها و خستگی، فرمودند حاضرم تمام عبادت عمرم را در ازای بچه داری شما بدهم! )
نوشته شده توسط : س.سجادی
هفته وحدت
فاصله میان ۱۲ ربیع الأول که سالکَرد ولادت بیامبر اکرم (ص) بنا بر روایات أهل سنت تا ۱۷ ربیع الأول که تاریخ ولادترسول الله محمد صلى الله علیه و آله بنا بر روایات موجود در شیعه است ، از سوی امام خمینی ره ، به عنوان هفته وحدت نامکَذاری شده است . ارکَانی رسمی هم با نام ( مجمع تقریب بین مذاهب اسلامی ) رسما الان در حال فعالیت هست ( ابتدا زیر نظر سازمان فرهنکَـ و ارتباطات بود اما اکنون جند سالی است که به شکل مستقل کار می کند و از این سازمان جداشده است ، و هر ساله کنفرانسهایی برگزار می کند ، که کنفرانس بین المللی وحدت در هفته وحدت هر ساله در تهران برکَذار می شود و علمای بزرکَـ را از کشورهای مختلف دور هم جمع می کند . و همواره از شخص مقام معظم هبری تا همه مسؤلین این مملکت تأکید دارند که وحدت میان مسلمانان باید ایجاد شود و عوامل تفرقه خشکانده شود. به امیدروزی که به این آرزوی دیرینه قرآن،اسلام،پیامبر ،امام ،رهبروهمه مسلمین جامه عمل پوشانده شود پس به پیش بسوی وحدت واتحاد اسلامی در برابر کفر وشرک و نفاق و استکبار و استثمار..
تاریخ هفته وحدت
دوازده تا بیست ودو ربیع الاول هفته وحدت امت اسلامی نام گذاری شده است .
دلیل نام گذاری هفته وحدت چیست
1_به دلیل این که دین اسلام دین کامل و تحریف نشده یکتاپرستی است.
2-برای حفظ وحدت میان اهل سنت وشیعه که در زادروز رسول ا… اتفاق نظرندارند.
3-برای این که قرآن کتابی است آسمانی و جامع که برای راهنمایی همه بشریت نازل شده.
4-به دلیل پیروزی انقلاب اسلامی که مدیون وحدت امت اسلامی است هفته وحدت، هفته ی پیمان با راه اسلام و خطامام فقیه مان و میثاق با خون شهیدان است.
سخنان مقام معظم رهبر ی در مورد هفته وحدت
«وحدت اسلامی» و اتحاد بین مسلمین از جمله اصلیترین و بنیادیترین موضوعات در اندیشهی سیاسی و فرهنگیرهبرمعظم انقلاب اسلامی است. اهمیت این موضوع نزد آیت الله خامنه ای تا آنجاست که ایشان وحدت اسلامی را به عنوان«مسألهای استراتژیک» و نه تاکتیکی معرفی نموده و همواره علما، روشنفکران، برجستگان سیاسی و آحاد امت اسلامی رابه وحدت ذیل دستورات وآموزههای قرآن کریم و ارادت و محبت به پیامبر اسلام حضرت محمد(صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) دعوت کردهاند.
در اندیشهی مقام معظم رهبری اتحاد مسلمانان و پرهیز آنان از اختلاف و تفرقه، زمینهای مساعد برای «ایستادگی جمعی در برابر زورگوییهای نظام سلطه» و «دفاع از منافع و حقوق ضایعشدهی جهان اسلام» به شمار میآید.آنچه در ادامه میآید گزیدهای از بیانات رهبر انقلاب اسلامی دربارهی وحدت اسلامی است:
1.وحدت اسلامی به معنای انصراف از عقاید خاص نیست
مراد ما از وحدت اسلامى، یکى شدن عقاید و مذاهب اسلامى نیست. میدان برخورد مذاهب و عقاید اسلامى و عقایدکلامى و عقاید فقهى - هر فرقهاى عقاید خودش را دارد و خواهد داشت - میدان علمى است؛ میدان بحث فقهى است؛ میدان بحث کلامى است و اختلاف عقاید فقهى و کلامى مىتواند هیچ تأثیرى در میدان واقعیت زندگى و در میدانسیاست نداشته باشد. مراد ما از وحدت دنیاى اسلام، عدم تنازع است: «ولاتنازعوا فتفشلوا». تنازع نباشد، اختلاف نباشد.
اتحاد مسلمین، به معناى انصراف مسلمین و فِرَق گوناگون از عقاید خاص کلامى و فقهى خودشان نیست؛ بلکه اتحادمسلمین به دو معناى دیگر است که هر دوى آن باید تأمین بشود: اول این که فِرَق گوناگون اسلامى (فِرَق سنى و فِرَق شیعه) - که هر کدام فِرَق مختلف کلامى و فقهى دارند - حقیقتاً در مقابله با دشمنان اسلام، همدلى و همدستى و همکارى و همفکرى کنند. دوم این که فِرَق گوناگون مسلمین سعى کنند خودشان را به یکدیگر نزدیک کنند و تفاهم ایجاد نمایند و مذاهب فقهى را باهم مقایسه و منطبق کنند. بسیارى از فتاواى فقها و علما هست که اگر مورد بحث فقهىِ عالمانه قرار بگیرد، ممکن است با مختصر تغییرى، فتاواى دو مذهب به هم نزدیک شود.
2.وحدت یعنی ایستادگی متحدانه در برابر دشمن مشترک
امروز منطقه جغرافیایى مسلمانان، مهمترین مناطق عالم است. کشورهاى آنها از لحاظ طبیعى، جزو ثروتمندترین کشورهاى عالم است. امروز دروازه آسیا به اروپا، دروازه اروپا به آسیا و آفریقا، آفریقا به اروپا و آسیا، متعلّق به مسلمانان است. این منطقه سوقالجیشى و سرزمینهاى بابرکتى که در اختیار مسلمانان است، امروز حامل و حاوى امکاناتى چون نفت و گاز و امثال اینهاست که بشر براى تمدّن خود، به صورت روزمرّه به آن احتیاج دارد. یک میلیارد و چند صدمیلیون نفر مسلمان هستند؛ یعنى بیش از یک پنجمِ مردم دنیا. این همه جمعیت، در چنین منطقهاى؛ آن هم با برافراشته شدن پرچم اسلام در قلب این منطقه - یعنى در ایران اسلامى که امروز قلب و مرکز اصلىِ دنیاى اسلام است - چرا باید از این استفاده نشود؟ این، یک امکان بزرگ در اختیار مسلمانان است
وقتِ آن رسیده است که دنیاى اسلام به خود آید و اسلام را به عنوان صراط المستقیم الهى و راه نجات انتخاب کند و در آن، با استحکام قدم بردارد. وقت آن رسیده است که دنیاى اسلام، اتّحاد خود را حفظ کند و در مقابل دشمن مشترکى که همه گروههاى اسلامى، آسیب آن دشمن را دیدهاند - یعنى استکبار و صهیونیسم - به طور متّحد بایستد، شعارهاى واحدى بدهد، تبلیغ واحدى بکند و راه واحدى را بپیماید. انشاءاللَّه مورد تأیید پروردگار و مورد حمایت قوانین و سنن الهى هم خواهد بود و پیش خواهد رفت.
وحدت مسلمین؛ مسأله استراتژیک هدف از این کار آن است که با شعار وحدت مسلمین، که شعار درست و ضرورىیى هم است و من از قدیم این اعتقاد و تفکر را داشتم و دارم و آن را یک مسألهى استراتژیک مىدانم - یک مسألهى تاکتیکى و مصلحتى هم نیست که حالا بگوییم مصلحت ما ایجاب مىکند که با مسلمین غیر شیعه ارتباطات داشته باشیم - مسلمانان، بتدریج این اختلافات مذهبى و طایفهیى را کم کنند و از بین ببرند؛ چون در خدمت دشمنان است. ما با این انگیزهى صحیح، مسألهى وحدت مسلمین را در جمهورى اسلامى، یک مسألهى اساسى قرار دادهایم. امام بارهافرمودند، ارگانهاى مختلف جمهورى اسلامى نیز بر این اساس برنامهریزى و طراحى و تلاش کردند و ماها هم سخنرانى کردیم.
«هفته ی وحدت بر مسلمانان جهان مبارک باد»